Voettochten

Voettochten

De mooiste manier van wandelen vind ik meerdaagse lange-afstand wandelingen van plaats naar plaats. Of, om het in goed Nederlands te zeggen: thru-hiken. Dit heb ik (her-)ondekt als een gevolg van de coronaperiode.

In 2020 had ik getraind voor de vierdaagse. Toen bleek dat die dat jaar niet doorging en we ook niet naar het buitenland op vakantie konden, ben ik vanuit huis het Pieterpad naar Maastricht gaan lopen. Dat beviel zo goed dat ik het jaar erna (weer geen vierdaagse) in de zomer over de GR5 van Maastricht naar Ouren ben gelopen en in oktober van 2021 van Ouren naar Schengen.
Tijdens die laatste week lopen heb ik bedacht dat ik graag nog verder zou lopen; niet voor een week maar veel langer. Het was voor mij al snel duidelijk dat de stip op de horizon in dit geval op het St. Pietersplein in Rome zou komen te liggen.

Dus ben ik in mei 2022 vanuit Schengen vertrokken, eerst richting Langres. Vanaf Langres ben ik vervolgens over de Via Francigena richting Rome gelopen. Begin juli 2022 ben ik gestopt in Lucca. In september en oktober 2023 heb ik in drie weken de laatste 450 km gelopen van Lucca naar Rome, weer over de Via Francigena.

Wat is er nou zo mooi?

De schoonheid van het lange-afstandwandelen is in de eerste plaats het overzichtelijke leven. Je leven bestaat namelijk alleen uit wandelen, eten en slapen in willekeurige volgorde.
Daarnaast vind ik dat je de omgeving en wijzigingen in het landschap op een hele natuurlijke manier ondergaat als je wandelt. Enerzijds loop je heel rustig van en naar de landmarks die je tegenkomt, anderzijds kan je ook weleens achterom kijken naar bijvoorbeeld een kerktoren die je een uur daarvoor passeerde. Die lijkt na een uur toch al weer heel ver weg…
Zie ook de laatste dag van mijn Pindat dagboek van de voettocht naar Rome.

Naar Krakau

In de zomer van 2025 ben ik van Cuijk naar Krakau gelopen; dit keer niet in meerdere etappes, maar in één lange thruhike van 10 weken met 63 wandeldagen.